Çocuk, oyun sırasında, yaşamında olumsuz etki bırakan travmatik deneyimlerini yeniden yapılandırır. Olumsuz deneyimlerini açığa vurmak isteyen çocuk, bu ihtiyacını, onu anlayan, destekleyen ve geliştiren bir terapist eşliğinde, oyuncakların sembolik kullanımları ile karşılar.

Oyun terapisi  alanında pek çok farklı kuramsal alt yapıya dayanan yöntemler bulunmaktadır. Deneyimsel Oyun Terapisi de Prof.Dr.Byron Norton ve Carol Norton tarafından geliştirilmiş bir yöntemdir. Deneyimsel oyun terapisi, çocukların anne karnından itibaren yaşadıkları, olumlu/olumsuz kişisel deneyimlerini; oyuncaklar, roller ve oyun içindeki bedensel ifadeler yoluyla aktarabildikleri bir yöntemdir. Deneyimsel Oyun Terapisi çerçevesinde oyuncak hiçbir zaman sadece oyuncak değildir veya rol hiçbir zaman sadece rol değildir. Oyuncak ve rol çocuğun kendi deneyimine verdiği anlamı ifade etmek için kullandığı bir araçtır. Çocukların birçoğunun dil gelişimi tamamlanmadığından, derin ve içlerine işleyen durumları sembollerle ifade etme konusunda daha yetkindirler. Direk sözel ifadeler çocuğu hassaslaştırır, yoğun bir kaygıya ya da kendilerini anlatmaya çalışırken oluşan birtakım korkulara maruz bırakır. (Norton,B., 2012)

Deneyimsel oyun terapisinde oyunu yönlendiren çocuktur, terapist çocuğun izin verdiği kadar oyunun içindedir. Terapi süresince terapist çocuğun oyun ve oyuncaklar yoluyla ifade ettiği metaforları anlamlandırır ve çocuğun kendini ifade etmesini destekler. Pek çok yöntemden farklı olarak ise bunu, sözel yolla geri bildirim vererek değil oyunun içinde çocukla beraber oynayarak yapar.

Oyun terapisi seansları süresince terapist aile ile her iki oyun seansını takiben, bir seans görüşür. Bu görüşmelerde terapist; çocuğun oyundaki gelişimi, oyunun metaforik anlamları hakkında aileyi bilgilendirir ve bunlara paralel olarak ailenin günlük yaşamda çocuğunu nasıl destekleyebileceğine ilişkin önerilerde bulunur.

Deneyimsel oyun terapisi çocuklarda sembolik oyun oynama becerisi geliştikten sonra uygulanabilir. (2 yaş sonrası)